blog | 24 juni 2017
Je kunt het met een missie, de doelstelling of de uitvoering oneens zijn. Maar goed ook. Wij leven in een land waar je dat soort kritiek in vrijheid kunt uiten. Op veel plaatsen waar Nederlandse militairen dienden, kan dat niet. Daar worden bevolkingsgroepen onderdrukt, gemarteld en vermoord.
‘De regering bevordert de ontwikkeling van de internationale rechtsorde’, die verankering in artikel 90 van de Grondwet van ons welvarende land leidt tot de uitzending van Nederlandse militairen naar brandhaarden over de hele wereld. Veel veteranen lopen psychisch of fysiek letsel op. Soms blijvend. Nee, dit is geen pleidooi om ze kritiekloos te benaderen maar wel om vandaag stil te staan bij het feit dat zij bereid waren de prijs voor de vrijheid, ook die van mensen ver weg, te betalen. Dat deden ze, hoe je het ook wendt of keert, namens ons allemaal.
Legerpredikant Wilco van Wakeren formuleert het zo:
“Als je jonge mensen. Jonge jongens en meiden, de zonen en dochters van de natie, als je daar de beslissing over neemt om die naar zo’n gebied als Afghanistan te sturen en je erkent ze dan niet, dan draait mijn maag om.”
Dit zijn zeven veteranen. Leden van het 17de Pantserinfanterie Bataljon uit Oirschot:
Wilt u met ze mee op missie? Zien en horen wat ze meemaakten en hoe Afghanistan hun leven veranderde?
Bekijk dan: ‘Naar de klote. Troops in contact’ (2008) Gebaseerd op hun verhalen en zelfgemaakte beelden.