In memoriam Jos Slats.

‘Woorden van troost behoren tot het idioom van het menselijk tekort’, noteerde de Franse schrijver JC Izzo. Maar in de zwart omrande boodschappen schuilt ie wel degelijk. Rouwadvertenties in de krant waar hij jarenlang voor werkte. Ontkennen kan niet meer. Vanaf vandaag is het waar want ‘Het staat in de gazet jongen’ zou hij zeggen. In de nacht van zaterdag op zondag overleed Jos Slats.

‘Een journalist om te bewonderen. Een man om van te houden’ schrijven de oud- collega’s van KRO’s Reporter. Een al even liefdevol vaarwel op de website van Zembla (BNNVARA). ‘Jos zal voortleven in zijn verhalen en nog veel belangrijker, in onze harten.’ https://www.bnnvara.nl/zembla/artikelen/in-memoriam-jos-slats

In Villamedia een prachtstuk van z’n vriend Lex Runderkamp: https://www.villamedia.nl/artikel/onderzoeksjournalist-jos-slats-1959-2021-overleden

Jos en zijn lief Louise huppelden in augustus 2020, na een feestelijk diner met de vrienden van de Bertolli eet club, m’n oprit af. Hand in hand naar een nieuw leven in Spanje. Huis gehuurd, huis gekocht. Ingericht, opgeknapt. Veranda met vergezichten. Lonkend.

Meer dan een jaar verder. Van uitstel mocht geen afstel komen. Op 14 oktober belde ie. Louise legde het op foto vast: ‘Slats hier, wij zijn er klaar voor. Jij ook? ‘

We planden een weerzien op 16 december. Het is er niet meer van gekomen want even er voor belandde Jos op de intensive care

In gedachten ben ik bij hem, zijn vrouw, zoon en zus die hem vandaag in Spanje, omringd door dierbaren, vaarwel zeggen. Ik struin door de getuigen van 20 jaar vriendschap, mails, appjes, foto’s, documentaires en dagboeknotities. Ze bevestigen alle mooie woorden die over hem gezegd en geschreven worden. Een goudmijn aan levenswijsheid en humor die er om vraagt -minstens ten dele- geopenbaard te worden. Jos Slats is me dierbaar, voorbij de dood.

Uw blijk van medeleven aan Louise en de familie Slats kunt u sturen naar: JSLP@live.nl of Da Costalaan 51, 1985 AK Driehuis