Natascha van Weezel en Sinan Can gaan in gesprek met mensen aan beide kanten van het conflict. Ondanks haat en scheldpartijen en zelfs bedreigingen zoeken ze de dialoog. Vorig jaar in Nederland. Nu in het conflictgebied zelf. In Brug over de Breuklijn 2 reizen ze naar Israël waar oorlogsretoriek de rede doorgaans overschreeuwt. Terwijl bommenwerpers en gevechtshelikopters over hun hoofden vliegen, praten ze met politici, diplomaten en activisten. Mensen die zich tegen het geweld verzetten, met vuur voor vrede pleiten.

Orhan Delibas levert in 1992 een ongekende prestatie. Voor het eerst sinds in 64 jaar (Bep van Klaveren, 1928) haalt een Nederlander de Olympische boksfinale. Maar op het podium in Barcelona staat geen blijde bokser.

Sinds 7 oktober, het begin van de oorlog tussen Israël en Hamas, loopt er een kloof door Nederland. In ‘Brug over de breuklijn’ ontmoeten Natascha van Weezel en Sinan Can mensen aan weerszijden, brengen de verdeeldheid in kaart en onderzoeken of de rede de oorlogsretoriek nog kan overstemmen.

De klimaatcrisis ten spijt; voor een paar tientjes op een stedentrip of naar de zon vliegen blijft voor veel reizigers een onweerstaanbaar aanbod. Het aantal mensen dat in het vliegtuig stapt ligt weer bijna op het niveau van vóór de corona-pandemie. Maar wie betaalt de prijs voor dat goedkope ticket?

Maandenlang voeren we gesprekken met piloten en cabinepersoneel van zogenoemde prijsvechters, de vliegtuigmaatschappijen die ons voor een paar tientjes door heel Europa vervoeren. Zembla onthult hoe meer en meer vliegend personeel werkt onder steeds slechtere arbeidsomstandigheden. Dat heeft een negatief effect op de veiligheid. Maar de EASA, de Europese toezichthouder, ziet het probleem niet. Wat gaat er mis boven de wolken en waarom horen we er zo weinig over? ‘There is an omerta’, zegt een piloot. ‘If you speak, you die.’ International version available.

Wat bezielt atleet Raymond Heerenveen wanneer hij in 1975 naar Zuid- Afrika reist om deel te nemen aan een atletiektoernooi? Het apartheidsregime onderdrukt de zwarte bevolking. Nelson Mandela zit gevangen. De sportwereld boycot het land vanwege het racisme. Toch gaat Heerenveen. Hij wil tijdens het toernooi z’n stem  verheffen tegen de Apartheid. Het brengt hem ter plaatse in conflict met een Nederlandse sportbobo. Andere Tijden Sport reist met de eigenzinnige atleet mee naar Zuid- Afrika waar hij tegen de verdrukking in, vasthield aan z’n eigen koers. Gemaakt door Monique Tesselaar en Bart Nijpels met camerawerk van Ton Vanderplas.

De NAVO blijkt, ondanks de extra miljarden die de regering voor de krijgsmacht uittrekt, niet tevreden met de keuzes die het kabinet maakt. Brussel hekelt met name de geringe Nederlandse bijdrage aan de gevechtskracht van het bondgenootschap. De NAVO  spreekt in het stuk dat Zembla in handen kreeg van ‘voortdurende, significante, kwalitatieve tekortkomingen’.  Het document is  geschreven op basis van de nieuwe Defensienota van het kabinet. ‘Nederland doet nog steeds niet wat de NAVO wil’ oordeelt generaal b.d. Mart de Kruif.

Op basis van vrij gegeven communicatie, documenten én ooggetuigenverslagen nemen we je mee naar ‘ De hel van Kabul’.  Van dag tot dag en soms van uur tot uur reconstrueren we wat er gebeurde toen de Taliban in augustus opnieuw de macht grepen. Duizenden mensen onder wie honderden landgenoten en Afghaanse tolken die voor Nederland hadden gewerkt, probeerden in doodsnood hun land te ontvluchten. Voor het eerst doet Cees Roels, de plaatsvervangende ambassadeur ter plaatse zijn verhaal voor een camera. Dat geldt ook voor majoor Tijs, de commandant van het KCT (Korps Commandotroepen) team. Hij vertelt over hun inzet aan de hand van niet eerder vertoonde bodycam- beelden.

Voor Zembla onderzoeken we, in een tweeluik, de Nederlandse missie in Afghanistan. In deel 1 ‘Oorlog in Uruzgan’ blijkt dat Den Haag onvoldoende militairen naar Uruzgan stuurde. Door het tekort aan manschappen waren de Nederlanders, voor de beveiliging van essentiële transporten, afhankelijk van een lokale warlord: Matiullah Khan die voor de bescherming van konvooien 1500 tot 3000 dollar per truck toucheerde. Nederlanders konden in Uruzgan minder vaak en minder ver patrouilleren dan ze wilden en daarom, tot hun frustratie, onvoldoende bescherming bieden aan de burgerbevolking. Het leidde, ook op korte afstand van de Nederlandse bases, tot gruweldaden door de taliban.

Sinan Can onderzoekt: hoe gevaarlijk is Samir A. Op zijn zeventiende veroorzaakte hij een nationaal terreuralarm en kreeg hij de titel Staatsvijand nr 1. Negen jaar zat hij vast voor diverse terreurzaken. Nu zit hij opnieuw vast. Het OM verdenkt hem van terreurfinanciering. Voor zijn arrestatie spreekt Sinan hem en doet Samir voor het eerst z’n verhaal voor een televisiecamera. Hij heeft altijd ontkend dat hij destijds iets van plan was maar nu bekent hij.

Wat ging er mis met het vrachtschip MSC Zoe toen het begin januari 342 zeecontainers verloor en Unesco werelderfgoed de Wadden in een vuilnisbelt veranderde? In deel II maken collega Marco de Lange en ik een reconstructie. We spraken met deskundigen, betrokkenen én bemanningsleden die letterlijk doodsangsten hebben uitgestaan.

Begin januari verliest het vrachtschip de MSC Zoë boven de Waddeneilanden 342 zeecontainers. Niet eerder werd het kwetsbare natuurgebied zo hard getroffen. Hoe kon de MSC Zoë zoveel lading verliezen? Waarom vaart één van de grootste containerschepen ter wereld zo dicht langs de Wadden? Wat ging er mis aan boord?  Zembla onderzoekt de oorzaak en de gevolgen in deel I van ‘De Ramp op het wad’. Deel II op 24 oktober aanstaande.

Vrijwel niemand in het Senayan stadion geeft een stuiver voor Lubbers z’n kansen. Commentator Ruud ter Weijden zégt het niet tijdens z’n live- verslag maar ook hij verwacht een vroegtijdig einde van het gevecht: ‘Ik dacht dat er wel een knockout in zou zitten ja’, voorspelt ie. Bokskenner Rinze van der Meer hoopt dat Lubbers ‘een ronde of acht overeind zal blijven.’ En Lubbers zelf? Die stapt die avond even na 21.00 zelfverzekerd de ring in. Hij heeft een strijdplan, karakter en veel techniek. Daarnaast is hij behandeld door een Indonesische wonderdokter met kraterwater en lavasteen. Lubbers is een kop kleiner, bijna tien kilo lichter en heeft een veel kortere ‘reach’ dan z’n opponent maar hij is vastbesloten om het ‘The Greatest’ zo moeilijk mogelijk te maken. In Andere Tijden Sport het verhaal van een Nederlandse topbokser die tussen de touwen overeind blijft maar door het leven geveld wordt. ‘Rudi Lubbers en het gevecht van z’n leven’

Het passeren van checkpoint Kalandia is voor veel Palestijnen een onvermijdelijk dagelijks ritueel. Bij veertig graden onder een plaatstalen dak, omringd door stalen hekken en prikkeldraad wachten ook kinderen, vrouwen en bejaarden in de hitte meer dan uur om voorbij de draaihekken en het vernederende gesnauw van de bewakers te geraken. Yigal verloor zijn jongere zus bij een zelfmoordaanslag door Hamas. Arab verloor zijn zusje door Israëlisch geweld.  Toch werden de jongens vrienden. In Jeruzalem vertellen ze Natascha wat hen bindt.

Een geitenhoeder ziet de toenemende politieke invloed van religieus rechts. Reden waarom hij zich, als een kluizenaar terug trekt in de bergen. Een kolonist met een militant verleden vertegenwoordigt die angst. Hij schept nog altijd plezier in het provoceren van Palestijnen. In Hebron vernederen kolonisten Palestijnse kooplieden in de soukh door ze met stenen en flessen urine te bestoken. Breaking the Silence is een organisatie van Israëlische oud-militairen die zich openlijk tegen de bezetting keren. Ook de directeur ziet de opkomst van de orthodoxie als een bedreiging voor de democratie in Natascha’s beloofde land.

In deze aflevering ontmoet Natascha op de Westbank onder meer een lid van de Islamic Jihad, een organisatie met de vernietiging van Israël in het vaandel. Nabij Nablus bezoekt ze een martelaarsfamilie. Twee zonen, broers stierven als ‘shahid’. Aan de Israëlisch- Libanese grens vertelt een Joodse- Amerikaan waarom hij z’n studentenbestaan in Atlanta verruilde voor dat op een militaire buitenpost aan de grens met Libanon. Zijn tegenpool, een dienstweigeraar legt uit waarom hij vasthoudt aan zijn overtuiging, in de wetenschap dat hij langdurig gevangen zal zitten.

Een maand lang fietst de Nederlands- Joodse journalist Natascha van Weezel door Israël en de Westbank. Ze ontmoet mensen van haar generatie met wie ze praat over het leven in misschien wel het meest gecompliceerde conflictgebied ter wereld. In deze vierdelige documentaireserie is de centrale vraag: zet de verharding door of groeit er hoop met de opkomst van een nieuwe generatie Israëli’s en Palestijnen?

Ondernemer Maurice de Hond bedacht een nieuw schoolconcept: geen klassikaal onderwijs, kinderen bepalen zelf wat ze leren, de leraar wordt coach en de lessen staan op de iPad. Hij weet het concept aan tientallen scholen te verkopen. Maar het succes stokt. Nog maar een handvol scholen werkt er mee en twee iPad-scholen die de zakenman zelf opricht, leggen het loodje. De stichting die ze beheerde, is failliet. Waarom keren de scholen de opiniepeiler de rug toe? Medewerkers van het eerste uur doen voor het eerst hun verhaal. ZEMBLA onderzoekt de onderwijsmethode van De Hond.

“Het klinkt gruwelijk maar er bestaat in Nederland handel in menselijke lichaamsdelen. Brandpunt heeft daarvan vorige week in Amsterdam de bewijzen gevonden. In een hotelkamer werden ons vijf menselijke hoofden aangeboden.” Het zijn op 27 januari 1989, de openingszinnen van toenmalige presentator en eindredacteur Ton Verlind. Zo kondigt hij de reportage aan van Willibrord Frequin die zijn einde bij de actualiteitenrubriek zou inluiden.  Hoofden, bestemd voor medisch- wetenschappelijk onderzoek zouden onder meer gebruikt worden voor ‘bizarre seks’. Het nieuws wordt al snel bestempeld als nep. “Desastreus. Voor Brandpunt en voor de KRO”,  zegt oud televisie directeur Gerard Hulshof in de uitzending. “Het was geen nep- reportage”, stelt Ton Verlind de toenmalige eindredacteur. De Hoofdenaffaire, Medialogica reconstrueert de gebeurtenissen, onderzoekt de feiten en voegt er, bijna dertig jaar na dato, nieuwe aan toe.

11 maart 2017. De Turkse minister Kaya (Familiezaken) komt, tegen de zin van de Nederlandse regering in, naar Rotterdam waar ze Turkse Nederlanders wil toespreken en overtuigen om bij een referendum te stemmen vóór machtsuitbreiding van president Erdogan. Ze wordt in een steeg achter het consulaat tegen gehouden. Er tegenover groeit het aantal demonstranten.  Nadat de minister onverrichter zake, en onder dwang, terug naar Duitsland is vertrokken, breken er rellen uit.

Hüseyin Kurt wordt gegrepen door een politiehond. Op maandag prijkt de scene prominent op de voorpagina van De Telegraaf. ‘Wij zijn hier de baas’ kopt de krant. Neergezet als relschopper in Rotterdam wordt hij in Ankara een held. Medialogica (HUMAN) over Hüseyin Kurt, vermalen tussen media en politieke macht.

In de schaduw van het betaalde voetbal

Achter de confrontatie op de groene mat spelen zich zaken af waar de doorsnee supporter geen benul van heeft.“Als je weet waar je naar moet kijken zul je zien dat dit georganiseerde misdaad is”, zegt David Ellero van Europol voor de camera.

Een journalistieke speurtocht in een wereld waar pottenkijkers niet welkom zijn. Of zoals een onderzoeker van de UEFA het verwoordt: “Voor wie denkt u dat spelers banger zijn? Voor de waakhond van de UEFA of voor mensen die op straat een Kalashnikov leegschieten?”

Het documentaire- tweeluik ‘Einde speeltijd!’ onthult hoe voetbal terwijl u zit te kijken, zijn laatste restje onschuld verliest.

Een portret van en een interview met Manusama. President in ballingschap van de Republik Maluku Selatan, de RMS. Na de treinkapingen en de gijzeling van de lagere school in Bovensmilde midden jaren zeventig distantieert Manusama zich van de daders. ‘Dat zijn niet onze jongens’. In deze documentaire komt hij daar, veertien jaar later, op terug.

Kijk met andere ogen naar het spel van de Haagse macht tijdens verkiezingen en formatie.

Politicologica, een vierluik van de Human over de PvdA, VVD, D66 en de PVV. Politicologica onderzoekt hoe politieke partijen spinnen, framen en omgaan met blunders, kritiek en imagoproblemen. Volgens De Groene Amsterdammer ‘…het spannendste programma rond de verkiezingen.

Tijdens de NAVO-missie (ISAF) in Uruzgan werkten de Nederlanders samen met lokale machthebbers die zich schuldig maakten aan seksueel misbruik van minderjarige jongens. Het misbruik werd volgens anonieme bronnen ook gepleegd in een met Nederlands geld gebouwd mortuarium, recht tegenover Kamp Holland. Een Uruzgaan-veteraan vertelt: “Ik heb er melding van gemaakt bij het Provinciaal Reconstructie Team. Iedereen wist ervan. (…) Het werd niet gebruikt als mortuarium maar om kinderen, jongetjes te misbruiken. ”Het ongemoeid laten van dat misbruik leidt tot veiligheidsrisico’s. Dat blijkt uit de documentaire ‘Onder toeziend oog’ (KRO- NCRV)

Tour de France, 25 juli 2007. De laatste bergetappe van deze Toureditie. Nog maar een paar dagen tot Parijs. Michael Rasmussen, Deen in Nederlandse dienst, rijdt al tien dagen in de gele trui. Met de steun van teamgenoten als Thomas Dekker, Dennis Mentsjov en Michael Boogerd rijdt de Rabobank- kopman over meerdere Pyreneeën- cols. Er kan eigenlijk niets meer mis gaan. Maar terwijl Rasmussen in een zetel aan de slotklim begint, schrijft het noodlot een scenario dat hem naar het diepste dal van zijn wielerleven zal brengen. Een paar uur na de finish wil Rasmussen een einde aan zijn leven maken. Waarom haalde de Rabobankploeg, zijn in geel gehulde kopman uit koers? Rasmussen fietst in Andere Tijden Sport de Aubisque weer op en herbeleeft de laatste uren van zijn professionele loopbaan.

Februari 2015 bezet een groep studenten, het Maagdenhuis, bestuursgebouw van de Universiteit van Amsterdam (UvA).
In de zes weken die volgen weten bezetters en sympathisanten hun boodschap prima te etaleren. Bestuurders slagen daar nauwelijks in.

In Medialogica: de mediaslag om het Maagdenhuis.

Wie een testament wil laten maken moet wilsbekwaam zijn, weten wat hij doet. Voor sommigen is dat moeilijk. Zo telt ons land 142.000 verstandelijk beperkten en 260 duizend dementerenden. Kwetsbare mensen. En omdat Nederland in fors tempo vergrijst, neemt hun aantal snel toe.

Zembla onderzoekt: wie beschermt de wilsonbekwamen?

De regering Clinton nam ‘in stilte’ het besluit om ‘voor de afzienbare termijn’ geen luchtaanvallen meer uit te voeren op Servische doelen. Het toenmalige kabinet Kok wist van niets. De Servische generaal Ratko Mladic wist het wel: er zouden geen NAVO-luchtaanvallen volgen, toen zijn troepen in juli 1995 de aanval op de door Nederlandse VN-militairen beschermde enclave Srebrenica openden en ruim achtduizend mensen vermoordden.

In 2Doc: Waarom Srebrenica moest vallen (Human/ VPRO in samenwerking met Argos).

Opvarenden van de onderzeeër de Zeeleeuw van de Koninklijke Marine zijn langdurig blootgesteld aan kankerverwekkend asbest.  De gevaarlijke asbestvezels zitten tussen de bundels bedrading van de boot. Volgens interne documenten van Defensie gaat het om een “historische besmetting” die al is ontstaan tijdens de bouw van de onderzeeboot, 25 jaar geleden. In die kwarteeuw hebben honderden marinemensen op de Zeeleeuw gevaren, waarbij ze het risico liepen asbestvezels in te ademen.

Het ‘Red light district’ zou in handen zijn van de georganiseerde misdaad. Drugsbendes, witwassers en vrouwenhandelaren maakten er volgens stadsbestuurders de dienst uit. Dus moest de bezem door de Wallen. Wat is er terechtgekomen van de schoonmaakoperatie in het hart van de hoofdstad? Brandpunt Reporter doet onderzoek vanuit de rood verlichte loopgraven. Burgemeester Van der Laan reageert op de bevindingen.

“Onder elke steen die we optillen, zit ongedierte”, zei voormalig wethouder Lodewijk Asscher een paar jaar geleden over de Wallen. Het ‘Red light district’ zou in handen zijn van de georganiseerde misdaad. Drugsbendes, witwassers en vrouwenhandelaren maakten volgens Asscher, nu vice-premier, de dienst uit in het hart van de hoofdstad. Dus besloot de gemeente de bezem door de Wallen te halen en orde op zaken te stellen. Wat is er terechtgekomen van die schoonmaakoperatie? Brandpunt Reporter doet verslag vanuit de rood verlichte loopgraven.

Deelname aan de ontwikkeling van de Joint Strike Fighter zou Nederland duizenden banen en miljarden aan orders opleveren. Dat is een cruciaal element in het verkoopverhaal van de Amerikaanse vliegtuigbouwer Lockheed Martin. Het was indertijd het belangrijkste argument voor premier Kok om in het project te stappen. Maar de zaak werd door Economische Zaken doelbewust gunstiger voorgesteld  dan hij was. Dat onthulde Reporter al in 2008.  Nu is de vraag: Wat komt er terecht van die en andere beloftes?

In Mayday Mayday I en II vertelden drie gezagvoerders en een first officer van prijsvechter Ryanair, hoe ze, om kosten te besparen, onder druk werden gezet om minder brandstof te tanken dan ze zouden willen. Ook biechtten ze op dat ze vlogen terwijl ze daar fysiek niet toe in staat waren omdat ze alleen voor vlieguren betaald kregen. Het nieuws uit de uitzendingen ging door heel Europa. Het leverde de KRO twee dingen op: een rechtszaak van Ryanair en De Loep, de jaarlijkse prijs van de Vereniging van Onderzoeksjournalisten (VVOJ). Ryanair heeft de rechtszaak inmiddels tot in hoger beroep verloren. Een jaar na het tweeluik maakt Reporter de balans op.

In Mayday Mayday deel III een onderzoek naar wat er sindsdien gebeurd is.

Argos TV duikt in de wereld van het wielrennen. Een wereld waarin journalisten worden geïntimideerd en bedreigd; een wereld waarin het publiek, vaak tegen beter weten in, blijft geloven in hun helden.

Deel II: Onder druk van management.

In Brandpunt Reporter doen drie gezagvoerders en een co- piloot van Ryanair hun verhaal. Ze blijken ook te vliegen als ze ziek of oververmoeid in de cockpit zitten. Ze staan door de arbeidsomstandigheden bij Ryanair onder druk om ook te vliegen als ze ‘unfit to fly’ zijn. Dat is strafbaar volgens Europese regelgeving. Beroepsorganisaties willen een onderzoek naar de bedrijfscultuur van de Ierse luchtvaartmaatschappij.

Deel 1: Beroepsorganisaties roepen op tot onderzoek

Piloten van Ryanair vliegen geregeld met minder brandstof dan ze zouden willen. Dat zeggen vier piloten van Ryanair in het KRO programma Reporter. Ze stellen dat ze, om te bezuinigen, onder druk worden gezet om zo min mogelijk te tanken. Hun medewerking aan het KRO- programma omschrijven ze als een noodoproep. “Ik hoop dat er geen crash nodig is om iedereen wakker te schudden”, zegt één van hen. Beroepsverenigingen pleiten in Reporter voor diepgaand onderzoek naar het brandstofbeleid van de Ierse luchtvaartmaatschappij.

De overval op een buschauffeur in Gouda leidt tot 197 krantenberichten over de buurt Oosterwei en de Marokkaanse reljeugd die er de boel onveilig maakt. ‘Vrijstaat voor tuig’ kopt De Telegraaf. Geert Wilders stelt voor het leger er op af te sturen: “Een veilig Gouda is belangrijker dan een veilig Uruzgan.” In Medialogica: het verschil tussen beeld en werkelijkheid met nieuwe waarheden tot gevolg.

PVV toucheerde Europees subsidiegeld.

De PVV deed in Brussel meerdere subsidieaanvragen.Dat is opmerkelijk omdat partijleider Wilders zich afzet tegen de ‘geldverkwisting in Europa’ en bij herhaling heeft gezegd dat de PVV ‘geen cent subsidie’ ontvangt. CDA Europarlementslid Ria Oomen noemt de aanvragen onrechtmatig: “Omdat Europees geld gebruikt is voor Nederlandse inzet.” Oud PVV Kamerlid Hernandez vertelt in Reporter dat de mogelijkheid om Europees geld voor onderzoek te gebruiken binnen de Haagse fractie werd besproken. “Dat is alleen in een zeer besloten fractiecommissie besproken, de commissie Buitenland, waar ik zelf ook bij zat. Daar is geopperd om te bekijken of de fractie uit Europa dit onderzoek zou kunnen financieren“, aldus Hernandez.

Thom Karremans was commandant van de Nederlandse VN-eenheid in Srebrenica toen de moslimenclave in juli 1995 door de troepen van de Servische generaal Mladic onder de voet werd gelopen. Duizenden Bosnische moslims werden daarbij vermoord. In KRO Profiel wordt Karremans geconfronteerd met zijn handelen in 1995. Via zijn advocaat probeert Karremans uitzending van de documentaire tegen te houden. Vergeefs.

Generaal Ratko Mladic wordt verantwoordelijk gehouden voor de massaslachting bij Srebrenica in juli 1995. Ruim achtduizend mensen werden vermoord terwijl ze door de bergen probeerden een veilig heenkomen te vinden.  De grootste massamoord in de naoorlogse Europese geschiedenis. Mladic werd deze week gearresteerd en overgebracht naar de gevangenis in Scheveningen. Nu Mladic eindelijk gearresteerd is wil de arts Ilijaz Pilav, overlevende, terug naar Srebrenica de tijd voor hem en zijn lotgenoten bevroor.

In South-East Spain thousands of illegal immigrants work in vegetable greenhouses. They live in slums and are underpaid. Last year the Netherlands imported 450 million euros worth of vegetables from this area. Dutch supermarkets are aware of the situation and cannot guarantee that the Spanish vegetables they sell were sustainably grown. “It is simply impossible to put a supermarket inspector on every grower’s greenhouse”, says a spokesperson for the Dutch Food Retail Association, the supermarket trade association.

In Zuidoost Spanje,werken duizenden illegalen in groentekassen. Ze wonen in krotten en worden onderbetaald. Nederland importeerde vorig jaar voor 450 miljoen euro groenten uit het gebied. Nederlandse supermarkten zijn op de hoogte en kunnen niet garanderen dat de Spaanse groenten die ze verkopen, duurzaam zijn geteeld. “Je kunt nu eenmaal niet bij elke teler in de kas een controleur van de supermarkt zetten”, zegt een woordvoerder van het Centraal Bureau Levensmiddelen, de brancheorganisatie van de supermarkten.

Nederlandse supermarkten beloven de consumenten naar duurzaamheid te streven. Daartoe hebben ze de zogenoemde BSCI- gedragscode ondertekend. In de code worden eisen gesteld aan arbeidsomstandigheden bij leveranciers zoals het betalen van het minimumloon. BSCI, de organisatie die de code heeft opgesteld en toeziet op de naleving er van, controleert niet in de Spaanse groentekassen. De in Brussel gevestigde organisatie beschouwt Spanje niet als een risicoland hoewel ze op de hoogte is van de situatie daar. Dit blijkt uit de documentaire ‘Pact van de stilte’ van het onderzoeksjournalistieke televisieprogramma KRO Reporter

Naar de klote. Troops in contact

Voor het eerst zien we de oorlog in Uruzgan door de ogen van de Nederlandse militairen zelf. Zij vertellen hun verhaal, ondersteund door zelfgemaakte beelden. Gefilmd tijdens hun missie. De documentaire is tot stand gekomen zonder medewerking of tussenkomst van het Ministerie van Defensie. Zeven leden van het 17de- pantserinfanteriebataljon uit Oirschot over hun ervaringen: geen wederopbouwmissie maar vechten, vrijwel dagelijks, tegen een onzichtbare vijand, de Taliban.

Een Nederlandse militair filmt in oktober 2007 hoe Afghaanse soldaten gevangenen martelen. Het gebeurt tijdens ‘Spin Ghar’, een ISAF-operatie tegen de Taliban in Noord-Uruzgan onder Nederlands commando.

Hamid Karzai, president van Afghanistan sloot een verbond met mannen die tot hun ellebogen in het bloed zitten. Na 11 september 2001 verklaren de Verenigde Staten de oorlog aan de machthebbers in Afghanistan, de Taliban. De gastheren van Al Qaida weigeren Osama Bin Laden, het brein achter 9/11 uit te leveren. De Amerikanen steunen Hamid Karzai, die samen met de zogenoemde Noordelijke Alliantie de Taliban verdrijft. Vanaf december december 2001 bekleedt Karzai een machtspositie als lid van de overgangsregering. Een paar maanden later wordt hij door de vergadering van stamoudsten tot president gekozen. (international version available)

Reconstructie van de val van het kabinet Balkenende IV dat struikelde over verlenging van de Nederlandse militaire missie in Afghanistan.

De eerste twee Joint Strike Fighters zijn in Nederland. Ze moeten de F- 16 vervangen maar zullen pas vanaf 2019 operationeel worden. 65 miljoen euro per stuk kosten ze. De Nederlandse regering heeft er 37 aangeschaft. Veel minder dan het geplande aantal van 85. De top van het ministerie van Defensie berekende al in 2005 dat daar onvoldoende geld voor was. Dat budgettekort werd bewust verzwegen. Dat blijkt uit interne documenten van Defensie die Reporter onthult.

“Ik ben er heilig van overtuigd dat we aan het winnen zijn”, dat zegt M. de Kruif, de Nederlandse NAVO commandant voor Zuid- Afghanistan.De Kruif voert het bevel over ruim veertigduizend troepen. Zijn belangrijkste opdracht: de verkiezingen vreedzaam laten verlopen. Reporter volgt hem in de aanloop en bericht vanaf de frontlinie waar de Taliban zich verzet.

Klokkenluider Paul van Buitenen. Zijn onthullingen in 1998 over fraude, corruptie en nepotisme dwingen de Europese Commissie een jaar later tot opstappen. In 2004 stelt de oud- ambtenaar zich verkiesbaar en komt met twee zetels in het Europees Parlement. Nu, vijf jaar later, maakt hij de balans op van zijn strijd tegen de misstanden in Europa.

In 1948 Nederland stuurt troepen naar Indonesië om de onafhankelijkheidsstrijd de kop in te drukken. Eén soldaat loopt over en neemt de wapens op tegen zijn vaderland. In de ogen van veel Nederlanders een landverrader. Voor menig Indonesiër een held. In de ogen van veel Nederlanders een landverrader. Persoonlijke brieven, historisch archiefmateriaal,  oud- strijdmakkers, familieleden, een ex- geliefde, tegenstanders, ooggetuigen en oud- minister Hans van Mierlo vertellen het verhaal van een held of een landverrader? Bart Nijpels en cameraman Arjan Kroon reizen naar Indonesië in de voetsporen van ‘de witte guerilla’ zoals Princen daar genoemd wordt.

1948. The Dutch send troops to Indonesia to quash the struggle for independence there. One Dutch soldier defects and takes up arms against his country. Poncke Princen, in Holland considered a traitor he becomes a hero in Indonesia where he fights for human rights the rest of his life and spends many years in prison. International version of this documenatry (55 mins)

Reporter trekt het gebied in dat tot voor kort onder controle was van de Taliban. Aan de hand van Afghaanse ooggetuigen, reconstrueren we de gebeurtenissen van eind vorig jaar toen de Taliban de omgeving rond de Nederlandse basis bij Deh Rawod bezette en de lokale bevolking onderdrukte op een paar kilometer van een Nederlandse basis.  De veiligheidssituatie is verbeterd maar broos. Dat blijkt uit de de mate van beveiliging rond een vergadering van dorpsoudsten en stamleiders in Deh Rawod. Maar ook tijdens een conferentie bij gouverneur van Uruzgan, A. Hamdam in Tarin Kowt heerst nervositeit. Voor het derde jaar onderzoekt Reporter de stand van zaken bij de missie in Uruzgan, Afghanistan.Hoe verloopt bijvoorbeeld de controle op de besteding van het Nederlandse ontwikkelingsgeld? In een gesprek met de nieuwe  (nu) tweehoofdige leiding van de ISAF- missie maken we de balans op.

De eerste JSF- toestellen zijn in Nederland. Ze maken de komende weken testvluchten om te testen hoe het gesteld is met de geluidsoverlast. De Nederlandse regering heeft 37 toestellen aangeschaft. Ze moeten de F- 16 vervangen maar zullen pas vanaf 2019 operationeel worden. 65 miljoen euro per stuk kosten ze. Een stuk duurder dan aanvankelijk door Lockheed Martin werd voorgesteld. Al in 2008 onthulde Reporter dat deelname aan het JSF-project Nederland minder orders oplevert dan door de regering aan de Tweede Kamer is voorgespiegeld. Dat blijkt uit interne documenten van het ministerie van Economische Zaken. Reporter onthult stukken waaruit blijkt dat het parlement bewust is misleid.

Hij deelt het lot en leed van de Nederlandse militairen. Is hun vertrouwenspersoon en spreekbuis. Geestelijk verzorger Wilco van Wakeren neemt geen blad voor de mond. Nooit. Zelf doorliep hij de commando- opleiding en diende vijf jaar in het Korps Mariniers. Van Wakeren diende zelf in Bosnië en Irak en weet wat oorlog betekent. De militairen in Uruzgan  zitten vol frustraties. Namens ‘zijn jongens en meisjes’ vertelt Van Wakeren over de werkelijkheid achter wat Haagse politici een wederopbouwmissie blijven noemen. “Er wordt door de politiek alleen maar gecommuniceerd dat het hier gaat om een wederopbouwmissie terwijl er hier vooral geknokt wordt. Dan geef je de militairen niet de erkenning die hen toekomt. Dat vind ik vreselijk. Als je jonge mensen. Jonge jongens en meiden, de zonen en dochters van de natie, als je daar de beslissing over neemt om die naar zo’n gebied als Afghanistan te sturen en ze dan niet te erkennen, dan draait mijn maag om.”

Net als vorig jaar onderzoekt Reporter de Nederlandse ISAF- missie in Afghanistan. Politici blijven het een wederopbouwmissie noemen maar er wordt steeds vaker vooral gevochten. Een paar dagen voor de KRO ploeg in Kabul arriveert is Tim Hoogland omgekomen. De elfde dode aan Nederlandse kant. De soldaat eerste klas, is het eerste slachtoffer dat valt tijdens een vuurgevecht met de taliban. En de vijand wint terrein. “Ze zitten hemelsbreed op drie tot vijf kilometer”, erkent commandant Nico Geerts. Militairen uiten in Reporter voor het eerst openlijk hun frustraties. Van ‘wederopbouw’ is in Uruzgan amper sprake. In plaats daarvan is er de dagelijkse confrontatie met geweld. Ook voor het eerst: gevechtsbeelden vanuit een Apache helikopter. Te zien is hoe de taliban burgers in zet als menselijk schild. Reporter over militairen die vechten tegen een vaak onzichtbare vijand maar meer dan dat, strijden voor erkenning.

Bij de arrestatie van Sam Klepper en John Mieremet in augustus 1991 zijn wapens aangetroffen die geroofd waren uit een depot van een geheime overheidsorganisatie. De zaak is door de autoriteiten in de doofpot gestopt. Het betreft de grootste wapendiefstal uit de Nederlandse geschiedenis. Dat blijkt uit het KRO documentaireprogramma Reporter. In de uitzending doen agenten en leidinggevenden van Gladio voor het eerst hun verhaal.

De speciale terroristen afdeling (TA) van de gevangenis in Vught. Uit ooggetuigeverslagen van (ex) gedetineerden en hun familieleden blijkt dat justitie hier een on-Nederlands streng regime hanteert.

De TA is gehuisvest in het voormalige cellenblok uit de Tweede Wereldoorlog, dat deel uitmaakt van de penitentiaire inrichting Nieuw Vosseveld in Vught. De “huisregels” van de afdeling, waarop Reporter de hand wist te leggen, staan volgens deskundigen op gespannen voet met de (inter)nationale gevangenisregels.

Reporter onderzoekt: Hoe en waarom mengde het kabinet-Balkenende Nederland zich in de Irak- oorlog?

En is de Tweede Kamer wel goed ingelicht?

Uruzgan. Wat is het antwoord van ISAF op de terreur van de de vijand? Nederlandse militairen staan machteloos tegenover de wreedheid van de  Taliban. De vijand moordt en martelt om de bevolking af te houden van samenwerking met de buitenlandse troepen. 85 procent van de mensen in Uruzgan is analfabeet en ze wantrouwen de ISAF- soldaten. Wat komt er tijdens de eerste maanden terecht van de wederopbouwmissie in Afghanistan?

Ger Kremer is voor zijn laatste missie in Uruzgan. Daar maakt hij de balans op terwijl hij op zijn operatietafel probeert slachtoffers van het geweld in leven te houden. Kremer ziet hoe het wapentuig evolueert en verwondingen en verminkingen steeds erger worden. Vaak onherstelbaar. Hij stopt er mee omdat hij merkt hoe het hem meer en meer bij de keel grijpt. De dreiging, de angst, de gewonden en de doden, ze hebben hun sporen achter gelaten en Ger Kremer blijvend veranderd.

Deze maand begint het proces tegen Nederlands bekendste terreurverdachte, Samir A. Hij wordt verdacht van het voorbereiden van terroristische aanslagen op politici en het gebouw van de Algemene Inlichtingen en Veiligheidsdienst. Reporter reconstrueert hoe een Amsterdamse Havo scholier staatsvijand nr 1 werd.

In Reporter doet Samir A. voor het eerst zelf zijn verhaal. “De manier waarop ik word behandeld, heeft bij mij haat gezaaid. Wat de oogst daarvan zal zijn,…alleen Allah weet het,” zegt hij. Z’n vrouw, zijn zus en zijn beste vriendin leggen uit waarom Samir radicaliseerde. Reporter over een Amsterdamse Havo- scholier die op zijn zestiende uitgroeit tot ‘Staatsvijand nr 1. ‘

Volgende week maandag begint het proces tegen de Hofstadgroep. De grootste rechtszaak in Nederland ooit tegen vermeende terroristen.

13 verdachten, twaalf advocaten, 3 rechters en twee officieren van justitie gaan komende weken vanuit de zwaar beveiligde bunker in Osdorp het nieuws domineren. Want de beschuldigingen zijn hard. Deze dertien waren volgens het Openbaar Ministerie bezig aanslagen in Nederland voor te bereiden. Maar hoe betrouwbaar is het bewijsmateriaal dat de Geheime Dienst, de AIVD heeft geleverd? En: wat wist de dienst van de handgranaten in het Laakkwartier? In Profiel, nieuwe feiten over Saleh B. de vermeende informant.

Dertien verdachten, inmiddels een jaar in voorarrest, worden door het Openbaar Ministerie beschuldigd van het lidmaatschap van een terroristische organisatie en van het voorbereiden van aanslagen. Jason W. en Ismael A. worden bovendien verdacht van het gooien van een handgranaat naar het arrestatieteam dat in november 2004 een inval deed in hun woning in het Haagse Laakwartier. Bij de explosie raakten vier politiemensen gewond van wie twee zeer ernstig. Verschillende leden van de Hofstadgroep beweren dat een informant van de geheime dienst, de AIVD, de leverancier was van de handgranaat.

November 2004. Een week na de moord op Theo van Gogh valt een arrestatieteam (AT) een pand in de Haagse Antheunisstraat binnen. Ismail A. en Jason W. worden aangehouden. Kort daarvoor heeft W. een handgranaat gegooid. Vijf leden van het AT raken gewond.  Ook Jermaine W., de broer van Jason wordt aangehouden. Hij wordt na zes maanden vrij gelaten. In deze uitzending doet hij voor het eerst zijn verhaal. In Profiel: de radicalisering van twee broers

Jason en Jermaine.

Tien jaar na de massamoord op meer dan achtduizend Bosniers organiseert arts en overlevende Ilijaz Pilav een gedenkmars van Tuzla terug naar Srebrenica. Een tocht met getuigenissen van overlevenden over de horror van juli 1995. Een mars langs mijnenvelden en massagraven die herinneren aan de grootste moordpartij in naoorlogs Europa.

In Profiel de zielenroerselen van een jihadstrijder, de moordenaar van Theo van Gogh.

AIVD erkent taxatiefout Mohammed B.

Het plaatsvervangend hoofd van de Algemene Inlichtingen en Veiligheidsdienst, AIVD, Theo Bot, vindt dat de dienst een fout heeft gemaakt. Waarschuwingen over hoe gevaarlijk Mohammed B., de moordenaar van Theo van Gogh, was, zijn ten onrechte niet serieus genomen.

“Dat je achteraf moet constateren dat je het in dat opzicht bij het foute eind hebt gehad, is natuurlijk iets waar je buikpijn van krijgt. Want je hebt iemand, naar achteraf blijkt gewoon verkeerd getaxeerd ”, erkent Bot in KRO’s Reporter.

Duitsland won in 1974 de WK finale van het onverslaanbare geachte Nederland. Als jongetje van veertien was Bart Nijpels die zomer getuige van de nederlaag. Samen met zijn vader en diens broer in een hotelcafé in de Zeeuwse duinen, omringd door uitzinnige Duitsers. Het jochie vol onbegrip, radeloos en ontroostbaar. Dertig jaar later aan de vooravond van het EK in Portugal en mogelijk een nieuwe confrontatie met de Oosterburen, gaat de volwassene op zoek naar het geheim van 1974. Hij ontmoet de Duitse spelers van ‘damals’ zoals Gerd Müller, Berti Vogts en Gunther Netzer. En in de Duitse kleedkamer van het Olympisch stadion in München onthult Paul Breitner wat die middag in juli 1974 de doorslag gaf.

Een jaar na de moord op Pim Fortuyn maakten we bij Netwerk (KRONCRV) een nauwgezette reconstructie van de gebeurtenissen op 6 mei 2002. Op basis van onderzoek, de originele 112 meldingen en het radioverkeer van de politie -en hulpdiensten doen politiemensen, 0oggetuigen, betrokkenen, politici en familieleden verslag van wat ze meemaakten op zes mei 2002.

De parlementaire enquêtecommissie presenteert z’n eindrapport over Srebrenica: Missie zonder vrede. Den Haag maakt de politieke balans op. “Ik hoop dus dat de compassie met de mensen, met de nabestaanden in het gebied blijft, op een manier die ook wel bij de traditie en de stijl van Nederland hoort” , zei oud premier Kok tijdens zijn verhoor bij de enquête commissie. Maakt Nederland dat waar? Hoe is het zeven en half jaar na de val van Srebrenica met de mensen die de massamoord overleefden? Reporter reist hartje winter naar Bosnië en maakt de humanitaire balans op.

De val van Kok II naar aanleiding van het NIOD- rapport over Srebrenica. Een reconstructie van de gebeurtenissen aan de hand van (deels vertrouwelijke) gesprekken en interviews met direct betrokkenen. Over hoe premier Kok alle zeilen bij moest zetten om de regie te behouden , onderlinge telefoongesprekken tussen bewindslieden, een schoffering door de premier, een IKV- rapport met gelekte ministerraad- notulen, een geheime bijeenkomst in het Catshuis , de handgeschreven notities van een minister en een bewindsman die ‘matennaaier’ wordt. Reporter neemt u mee naar de geheimen van de Treves zaal.

Reporter over de zwijgende meerderheid van de moslims na de terroristische aanslagen van 11 september, de beeldvorming t.a.v. de islam en de angst voor het fundamentalisme van de islam. Gesprekken met nationale en internationale islamitische leiders en denkers. Waarom overheerst de extreme retoriek? Waarom zwijgt de stem van de meerderheid? Een zoektocht naar de reden voor de stilte van de islam.

The international version of this documentary. Why does extreme retoric dominate the debate? Where is the voice of reason?Why don’t we hear the majority of moslims more often? Is it the media? Is it fear? Reporter researches the silence of the islam?

“Ik kan het haast niet lezen, het zijn ook zulk kleine lettertjes”, zegt zakenman en AZ- voorzitter Dirk Scheringa wanneer hem een document wordt voorgehouden. “Ik moet een bril hebben, denk ik.” Het betreft een contract dat door Scheringa zelf is opgesteld en ondertekend. Een andere handtekening onder de overeenkomst is van voetballer Abdelkrim el-Hadrioui. De speler heeft zichzelf tekort gedaan. In plaats van een bonus die hij zou krijgen, heeft hij nu een lening. Pijnlijk, vooral omdat de speler geen Nederlands kan lezen en in goed vertrouwen heeft getekend. KRO’s Reporter onderzoekt de manier van zakendoen van Scheringa en stuit op meer kwesties die vragen oproepen.

Reporter onderzoekt de vuurwerkramp in Enschede. Na een eerdere ontploffing in een vuurwerkopslagplaats, werden adviezen door deskundigen in de wind geslagen. Waarschuwingen voor illegale praktijken in Enschede werden genegeerd. De onderzoekers leggen bloot hoe de overheidscontrole op de handel in vuurwerk tekort schiet. Fraude met de classificatie is het gevolg. Reporter over misstanden in de vuurwerksector.

Na een beroep op de Wet Openbaarheid van Bestuur (WOB) kreeg Netwerk het zogenoemde ‘feitenrelaas’ in handen. In het document zijn verklaringen vastgelegd die Dutchbatters hebben afgelegd. Ze werden, terug in Nederland, urenlang verhoord. De 245 pagina’s met verklaringen vormden de basis voor het debriefingsrapport dat toenmalig Joris Voorhoeve naar de Tweede kamer stuurde. Een reeks feiten is, blijkt nu, doelbewust buiten dat rapport en daarmee de openbaarheid gehouden. Het betreft ook mogelijke strafbare zaken. Ze werden in 1995 niet aan het Openbaar Ministerie gemeld. Inmiddels kan het OM geen vervolging meer instellen.

Uit het feitenrelaas blijkt tevens ook dat er al in 1995 een reeks verklaringen is afgelegd over het niet verlenen van medische hulp aan de burgers van Srebenica. Die verklaringen staan dus wel in het feitenrelaas maar ontbreken in het debriefingsrapport.

Minister De Grave reageert op de feiten.

Geen doofpot op Defensie concludeerde Jos van Kemenade. Maar hij heeft, zo bleek uit Deel II, een reeks aanwijzingen, verklaringen en documenten die op het tegendeel duiden, niet nader onderzocht terwijl hij er wel van op de hoogte was.

Ook brigade- generaal Roos van de Koninklijke Marechaussee wist, zo blijkt in Deel III, dat de feiten over het niet verlenen van medische hulp aan burgers in Srebrenica in de doofpot zijn gestopt.  Netwerk onthult een memo van Roos aan toenmalig minister van Defensie Voorhoeve.

Kamerleden zijn kritisch over het onderzoek van Van Kemenade en roepen op tot een parlementair onderzoek.

“Geen onbehoorlijke omgang met de waarheidsvinding”, stelt Van Kemenade. Hij onderzocht, in opdracht van de minister van Defensie, of er op het departement sprake is (geweest) van een doofpotcultuur. Uit onderzoek van Netwerk blijkt het tegendeel. Tijdens de val van Srebrenica verbood de Dutchbat- leiding medische hulp aan Bosnische vluchtelingen in Srebrenica. De feiten zijn, zo blijkt uit deel II,  door de landmachttop doelbewust verdonkeremaand.

Na meer dan tweehonderd WOB- verzoeken, kreeg Netwerk zo’n 180 documenten in handen. Allemaal hebben ze betrekking op Srebrenica. Er komen nieuwe feiten aan het licht. In deel I van een drieluik: Bevelhebber der landstrijdkrachten generaal Couzy probeerde een rapport geheim houden dat bestemd was voor de Tweede Kamer.

Commandant Thom Karremans schreef ‘Who cares’ een boek over zijn ervaringen in Bosnië in 1995. Hij baseerde het op het dagboek dat hij indertijd bij hield. Voor het eerst spreekt hij over de val van Srebrenica, zijn ontmoetingen met Servische generaal Mladic en het uitblijven van luchtsteun toen Dutchbat daarom vroeg. De, inmiddels kolonel, en reageert op de kritiek en verwijten naar aanleiding van zijn optreden. En hij pleit voor eerherstel, voor zijn bataljon en voor zichzelf.

Eind jaren negentig. Europa is in de greep van de ‘gekkekoeienziekte’. De beelden van zwalkende met BSE (‘sponsachtige hersenziekte’) besmette runderen boezemen vrees in. Besmet rundvlees leidt bij mensen mogelijk tot een variant van de ziekte van Creutzfeldt-Jacob. Joep Dohmen (nu NRC dan nog bij De Limburger) en ik (dan bij KRO’s Netwerk) beginnen een onderzoek in de vleessector. We leggen bloot hoe bedrijven buitenlands rundvlees ‘omkatten’ en voorzien van Nederlandse stempels aan Rusland te verkopen. Fraude met medeweten én medewerking van ambtenaren van het ministerie van Landbouw. Gesjoemel dat leidt tot risico’s voor de volksgezondheid. Een reconstructie aan de hand van getuigenissen, afgetapte telefoongesprekken en een dossier van de rijksrecherche voert langs slachthuizen, bordelen en boze Russen. Het eindigt met de minister van Landbouw in het nauw.

Inspectie Volksgezondheid over weigeren medische hulp door Dutchbat

“Het niet helpen van mensen is alleen aanvaardbaar als de omstandigheden dat echt onmogelijk maken. Ik denk dat in dit geval een andere beoordeling mogelijk was geweest. Temeer omdat er op dat moment nog geen andere slachtoffers waren onder de eigen militairen en de artsen nog niets anders te doen hadden. Er was tijd en ruimte ondanks de geweldige dreiging om deze mensen te bekijken en beoordelen en te kijken of ze geholpen hadden kunnen worden. En dat is niet gebeurd.” Dat zegt G Siemons, hoofdinspecteur volksgezondheid in Brandpunt.

1989. De val van de muur. Het einde van de Koude Oorlog. Het begin van wat een nieuwe tijd zou worden. Een nieuwe wereldorde. Vrede, rust en stabiliteit zouden in eendrachtige samenwerking tussen landen tot stand komen. Maar een paar jaar later schoot de internationale gemeenschap tekort. Op de Balkan werd genocide niet voorkomen. Een analyse van het falen en een ooggetuigenverslag van de grootste slachting in naoorlogs Europa.

Dutchbat weigerde medische hulp aan gewonde vluchtelingen in Srebrenica toen de troepen van generaal Mladic de enclave aanvielen. Dat blijkt op 26 november 1995 uit onderzoek van Brandpunt (KRO). De feiten staan niet vermeld in het zogenoemde ‘Debriefingsrapport’ van het ministerie van Defensie dat een maand eerder aan de Tweede Kamer is overhandigd. Een Kamermeerderheid wil opheldering.

Vervolg van de zoektocht van dutchbat arts Ger Kremer. Hij is in Bosnië op zoek naar Irma, het dochtertje dat door haar vader noodgedwongen werd achter gelaten toen hij door de Serven tijdens de val van Srebrenica werd afgevoerd. Een collega van Kremer maakt een naamplaatje en doet het om de nek van het meisje. Irma heet ze. De kolonel chirurg keert terug naar oorlogsgebied en gaat op zoek.  In het decor van de oorlog ontmoet Kremer Bosnische vrienden zoals Ilijaz en Fatima die te voet door de bergen van Srebrenica naar Tuzla vluchten. Tijdens die mars van de dood werden meer dan achtduizend vluchtelingen vermoord.

Een jonge Bosnische vader die tijdens de val van Srebrenica door de Serven wordt afgevoerd moet z’n dochtertje achterlaten. Een collega van legerarts Kremer maakt een naamplaatje en doet het om de nek van het meisje. Terug in Nederland laat het beeld Kremer niet meer los. Hij keert terug naar het oorlogsgebied, op zoek naar een levensteken van Irma.

18 mei 1994 moet een historische avond worden in de Catalaanse hoofdstad. Een eigen cultuur die,onder het regime van Franco, met harde hand werd onderdrukt. De roep om onafhankelijkheid is nog altijd krachtig.  Onder leiding van trainer Johan Cruijff, die als speler zijn zoon de onder Franco verboden Catalaanse naam Jordi gaf en onder wiens leiding het gehate Real Madrid vernederd werd. Cruijff  werd El Salvador, de Verlosser. Nu is hij trainer en zal zijn droomelftal de cup pakken voor de trotse stad die met open armen wacht. In Reporter: waarom FC Barcelona veel meer is dan een voetbalclub.

Op de muren van zijn woning zijn de sporen van zijn verwarde geest zichtbaar. De waanzin die hem er toe dreef zijn bovenbuurmeisje, Zülbiye, te vermoorden. Reporter reist met de nabestaanden mee naar het Turkse platteland waar ze Zülbiye begraven. In Amsterdam- Oost rouwen en herdenken haar klasgenootjes en leraren. De buurt waarschuwde bij herhaling voor de zieke geest van Rob V. Vergeefs. Nabestaanden verlangen antwoorden van de instanties die zij (mede) verantwoordelijk houden. Reporter onderzoekt hoe het heeft kunnen gebeuren.

Terwijl de Centrumdemocraten volgens opiniepeiler De Hond op een historisch hoogtepunt staan, rommelt het intern. Janmaat bijt van zich af. De uitzending van Reporter leidt tot royementen.

Oorlogsmisdadiger Bikker was lid van de Waffen SS en de Ordnungspolizei. Hij werkte tijdens de oorlog voor de Duitsers in kamp Erica in Ommen. Na de oorlog werd hij veroordeeld wegens zware mishandeling van gevangenen en voor de moord op verzetsman Houtman en onderduiker Meijer. Met vijf andere oorlogsmisdadigers ontsnapte hij op Tweede kerstdag 1952 uit de Koepelgevangenis in Breda.
Reporter spoort Bikker op in Hagen, Duitsland en reconstrueert hoe het kan dat hij daar probleemloos woont en werkt. Bikker blijkt in goede conditie en draagt een wapen omdat hij bang is ontvoerd te worden. Uiteindelijk stemt hij toe in een interview. Reporter confronteert hem met de getuigenissen van slachtoffers en nabestaanden.